علوم غریبه همه چیز است
فیضی، کریم :
اینکه علوم غریبه پاسخگوی همه چیز است، در نزد عالمان این فن امری مفروض است. در واقع، آنها این نکته را کاملا قطعی مفروض می گیرند که: هرچه هست در علوم غریبه است و چیزی خارج از این علم نیست یا نمی تواند باشد.
همین مفروض کمک می کند که دقیق باشیم و در برابر این این علم با دقت نظر کامل عمل کنیم. به عبارت دیگر اهل اطمینان باشیم و بدانیم که اگر شرایط کامل باشد و قصور از ناحیه عامل و فاعل نباشد، همه درها باز است و بسته ترین درها گشوده می شود و پنهان ترین مسائل عیان میگردد.
چیزی که به لحاظ علمی این موضوع را تایید می کند، ساختار علوم غریبه و لایه های متعدد آن است.
به طور کلی، ما در علوم غریبه با لایه های متعدد و متنوعی روبرو هستیم که مسائل با تمام ابعادشان در آنها قرار می گیرند و اگر لایه ای جوابگو نباشد، لایه ای دیگر حتما جوابگو خواهد بود. بدین ترتیب، در علوم غریبه بن بست وجود ندارد. از این رو، هر چیزی، در نهایت به پاسخ منتهی می شود و لایه های این علم، پاسخ لازم را پیدا می کند و هیچ امری را بی جواب نمی گذارد.
این موضوع تقریبا در همه ساحتها و مسائل علوم غریبه وجود دارد. داشتن قدرت تامل بیشتر و قدرت استخراج و استکشاف زیاد و داشتن قوای تفسیری و استنباطی و اجتهادی در اینجا نقش بسیار مهمی ایفا می کند و واقعیتی انکار ناپذیر است. بی جهت نیست که مردی چون آیت الله سید علی قاضی، داشتن «اجتهاد» را در وارد شدن به این عوالم شرط می دانست و معتقد بود کسی که قوه اجتهادی ندارد نباید وارد این عوالم شود.
جان کلام اینکه: چیزی خارج از علوم غریبه نیست. علوم غریبه پاسخگوی همه سوالات و مسائلی است که قابلیت طرح دارند.
چه چیزی می تواند خودش را از دایره عظیم جفر و تکسیرات شگفت آن بیرون بکشد؟ چه امری می تواند از دایره کیهان و کهکشان که در علم احکام نجوم مستتر است، بیرون بایستد؟ چه چیزی می تواند خودش را از خانه های عام و شامل رمل پنهان کند؟ اگر فاعل قوی دست و پرتجربه باشد، در کوتاهترین زمان ممکن میتواند اسرار شخص را از ابتدا تا انتها بیان کند و این از عنایات الهی و قدرت خداوند و از روحانیت موجود در علوم غریبه است.
دقیقا به همین جهت بوده است که علمای این فن بر پوشاندن آن از عموم تاکید کرده اند و بخصوص مواظب بوده اند که این فنون و اسرار آن به دست بدکاران و بدخواهان نیفتد. عبارت مولف «انوار الرمل» در این خصوص چنین است:
و این مقالات بس نفیس و غریب است و از استادان پیشین تا خواجه به تالیف به یکدیگر رسیده است و حقیقت آن معلوم گشت(در کمتر از 20 صفحه) و از جمله اسرار و اصول است و اگر کسی به همین مقالت قناعت کند، او را کفایت باشد. زنهار که عزیز داری و به دست هر نااهل ندهی.
البته بحث های دیگری هم در این خصوص وجود دارد و اینکه آیا می توان این علم را به هرکسی آموزش داد؟ یا به چه کسانی باید آموزش داد و چگونه؟ و موضوع رجعت اثر را چگونه باد حل کرد.... که امیدوارم در فرصت های آتی مورد اشاره قرار دهم.
